12 GELIMITEERDE POSTZEGELUITGIFTE 4 ANNE-MIE VAN KERCKHOVEN © Damon De Backer Al meer dan veertig jaar vaart Anne-Mie Van Kerckhoven haar eigen koers als kunstenaar. Dat leidde vorig jaar tot een eredoctoraat van de Universiteit Antwerpen, dit jaar staat er een expo in New York op het programma. Voor bpost creëerde ze een speciale postzegeluitgifte die haar werk helemaal typeert, en die perfect aansluit bij de complexe wereld waarin elk van ons een weg probeert te zoeken. Dit is niet de eerste postzegeluitgifte van Anne-Mie Van Kerckhoven. 23 jaar geleden vroeg bpost haar een eerste keer om samen te werken. “Het was een kinderdroom die werkelijkheid werd, want al van jongs af wilde ik een eigen postzegel maken”, vertelt ze. “Op mijn plechtige communie kreeg ik een heel voornaam postzegelalbum cadeau dat ik koester tot vandaag. Ik schrijf nog regelmatig brieven en kaarten, en daarvoor kies ik altijd een gepaste postzegel en envelop – waar ik een hele verzameling van heb – uit. Voor briefwisseling met vrienden heb ik zelfs eigen stempels gemaakt.” Anne-Mie Van Kerckhoven leerde bovendien haar man, performance- kunstenaar Danny Devos, kennen dankzij De Post. “In de jaren 70 was mail art heel populair, een kunststroming die voortkwam uit de Fluxusbeweging. Over de hele wereld stuurden kunstenaars elkaars werken per post op, om uiteindelijk terug te keren bij de afzender. Een heel creatieve manier van post gebruiken.” Voor deze uitgifte gebruikte ze een bestaande tekening, die ze verder uitwerkte. “Toen bpost me vroeg om de kunstuitgifte van dit jaar te ontwerpen, dacht ik meteen aan deze tekening. Enerzijds omdat je vaak een hoofd ziet op een postzegel en omdat het beeld past bij de ingewikkelde tijden waarin we vandaag leven.” We zien een hoofd als klok, verbonden door kleurrijke lijnen, tegen een zwarte afgrond. “Door die zwarte achtergrond lijkt het hoofd te zweven als een hemellichaam. De kleurrijke lijnen staan voor kennis en wetenschap en voor de verbindingen die we voortdurend maken als mens: met de tijd, met onze routines, met onderlinge verbanden tussen gedachten. Je kan het werk bijna zien als een soort overzicht van een mensenleven.” Het thema van een hoofd als klok past perfect bij de kern van haar werk: verborgen en nieuwe verbindingen leggen tussen bestaande zaken. “In de jaren 70 maakte ik al een tentoonstelling met als titel ‘We are watches so I never come too late’. Van heel jong ben ik geïntrigeerd door de werking van onze geest en hoe onze hersenen gemanipuleerd kunnen worden. Zo kwam ik in de jaren tachtig als kunstenaar terecht op wetenschappelijke congressen over kunstmatige intelligentie. De vele verbindingen in de tekening passen bij die fascinatie over hoe we kennis verwerken en hoe we die inzichten representeren.” Voor de postzegel maakte ze een collage. “Zo stak ik er structuur in, door papier en digitaal te combineren. Ik scande de tekening in en printte die vervolgens in verschillende kleurencombinaties af. Met lijm knipte en plakte ik een collage in elkaar met stukjes uit de prints. Daar maakte ik dan een nieuwe scan van. Door zo ambachtelijk te werken, stuit je vanzelf op de natuurwetten, vind ik.” Kunstuitgifte AMVK houdt vinger aan de pols
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM0ODQ=